30. Ten ktoś...

- To nie moja córka. – powiedział wstając z krzesła- to mogła by być moja córka.

- A jest jeszcze coś co pan musi wiedzieć.- zaczął człowiek w białym kitlu- będzie pan ojcem. 

 

 

Po tych słowach blondyn stał z szeroko otwartą buzią, niedowierzając  w to co usłyszał od lekarza. Lecz chwilę później czerwono włosa uniosła dłoń do góry i zamkła buzię niebieskookiego. Gdy Uzumaki otrząsnął się nieco z szoku, weszli do pomieszczenia w którym przebywała zielonooka.

- Sakura-chan.- szepnął widząc osłabioną kunoichi, ona leniwie otworzyła oczy lecz po chwili odwróciła głowę w stronę czarnookiej, która podeszła do jej łóżka:

- Yahiko.- powiedziała słabo Haruno.

- Mamo! Nic Ci nie jest?!- zapytała oglądając stan różowowłosej.

- Nic kochanie.- odpowiedziała przeczesując włosy dziewczynki. Nagle poczuła że ktoś ściska jej drugą dłoń. Gwałtownie obróciła się i przeniosła wzrok na blondyna.

- Bardzo Cię przepraszam! Już nigdy więcej nie pozwolę aby plotka nam przeszkodziła! Będę wierzył tylko Tobie. Kocham Cię Sakura-chan!- krzyknął kładąc głowę na jej brzuchu w geście pokory.

- Naruto.- szepnęła, on odwrócił twarz w jej stronę. Po chwili wpatrywania się w siebie Haruno położyła dłoń na policzku blondyna. Całą tą sytuacje obserwowała mała która postanowiła być cicho.

- Wybaczysz mi?- zapytał powracając na krzesło nadal trzymając jej dłoń.

- Ja…- zaczęła a w jej oczach zaczęły gromadzić się łzy- jestem w ciąży Naruto…- dokończyła i odwróciła się na bok , plecami do blondyna.

- Wiem o tym, jestem z tego powodu bardzo szczęśliwy! Yatta!- zaczął skakać po pomieszczeniu pod sam sufit, dziewczyny patrzyły na niego zażenowanym wzrokiem.

- Naruto….

- Proszę pana koniec odwiedzin!- krzyknął lekarz wchodząc do Sali słysząc hałas.

 - Prześpij się Sakura-chan. - powiedział spokojnie, wstając z krzesła i kierując się w stronę wyjścia zabierając ze sobą Yahiko.- Do widzenia panu.

 

Mijały dni, nie tygodnie, po dłuższym czasie zielonooka powróciła do pełni zdrowia. Przez każdy dzień spędzony w szpitalu przychodził do niej niebieskooki, Ayako, i inni znajomi by móc zobaczyć jak się czuje. Dzisiaj różowowłosa została wypisana ze szpitala, zdziwiło ją to że nie było u niej Uzumakiego. Gdy pożegnała się z personelem jak i lekarzami wyszła przed budynek tam czekał tam na nią  blondyn wraz z Yahiko.

- Naruto!- krzykła przytulając się do niego. Sama nie wiedziała dlaczego tak zareagowała na jego widok po tym wszystkim. Niebieskooki oczywiście oddał uścisk:

- Cieszę się że w końcu jesteś zdrowa.- powiedział uśmiechając się do niej szeroko.

- Ja też!- dołożyła swoje dwa grosze czerwono włosa.

- Wiem wiem.- powiedziała różowowłosa głaszcząc małą po głowie.- No to chodźmy!

- Ok.- potwierdził Uzumaki był on smutny ponieważ chciał aby wróciła jego dawna Haruno. Nadal po tamtych sytuacjach trzymała go na dystans. Lecz w pewnej chwili poczuł że zielonooka złapała go za rękę, spojrzał na nią na jej rozbawione oczy.

- Jak mogła bym Ci nie wybaczyć lisku.- powiedziała bardziej ściskając dłoń Uzumakiego wiedziała co go trapi więc postanowiła to zmienić.

- Dziękuje.- odpowiedział całując ją w policzek.

Mała przyglądała się im, widziała że są ze sobą szczęśliwi i że są sobie pisani. Mimo że była jeszcze małym dzieckiem myślała jak dorosły człowiek. Postanowiła uczynić ich szczęśliwszymi, podeszła bliżej rozplatając ich ręce, po czym złapała dłoń blondyna jak i Haruno. Dwójka zakochanych była bardzo zdziwiona tym gestem lecz także zacisnęli swoje dłonie na jej, uśmiechając się przy tym.

- Kocham was!- krzykła aż podskakując z radości wypowiedzianych słów.

- My Ciebie też.- powiedział niebieskooki uśmiechając się w stronę dziewczyn.

Po drodze napotkali Ino, blondynkę o niebieskich oczach która pracowała w kwiaciarni. Właśnie niosła towar dla pobliskiej rodziny która zamówiła bukiet na szczególną okazję.

- Ohayo!- krzykła machając ręką Yamanaka.- Co tam u was?

- Ohayo Ino! A dobrze, chyba widać.- powiedział uradowany niebieskooki.

- Wiecie.. Tsunade miała do was jakąś sprawę.

- Odnośnie czego?- zapytała różowowłosa.

- Chyba chodzi o Yahiko.

- Rozumiem. Wstąpimy do niej może jutro.

Po chwili rozmowy o wszystkim i o niczym pożegnali się i po kilku minutach znaleźli się w domu Haruno. Gdy tylko przekroczyli próg posiadłości zastali poprzewracane przedmioty, przeszukane półki, panował totalny bałagan.

- Co tu się stało?!- zapytała sama siebie zielonooka podtrzymując się szafki by nie upaść.

- Ktoś zdemolował mieszkanie.- odpowiedział blondyn rozglądając się po pomieszczeniu.

 

- O nie…- szepnęła czerwono włosa widząc członka Akatsuki za oknem, po czym schowała się za Haruno, kurczowo trzymając się bluzki zielonookiej.

- Co się stało Yahiko?- zapytała a mała pokazała na okno, lecz różowowłosa niczego nie zauważyła lecz po chwili usłyszeli głośny huk w kuchni.

- Akatsuki?!- zapytał sam siebie niebieskooki zasłaniając ciałem dziewczyny.- Czego chcecie?!

- Tego dziecka.- powiedział Hidan wyłaniając się zza okna.

- Nie ma mowy!- krzykła różowowłosa.

- Po co wam ona?!- zapytał blondyn nie ukrywając zaciekawienia.

- Umie kopiować jutsu.

Po tych słowach członka Brzasku, zapanowała cisza. Haruno i Uzumaki stali nie wierząc w słowa wroga, razem spojrzeli na dziecko które samo nie wiedziało o co dokładnie chodzi.

- Nie oddamy jej!- warknął blondyn tworząc na dłoni kulkę chakry, po czym chciał go uderzyć lecz chybił uderzając w ścianę i pozostawiając po sobie ślad.- Chikuso!

- A masz!- krzykła zielonooka chwytając Hidana za płaszcz kumulując chakrę w pięści i uderzając nią w brzuch mężczyzny który odleciał sporą odległość od nich.

- Uciekaj Yahiko!- krzykła Haruno odwracając się do dziewczynki lecz napotkała kruczowłosego patrzącego na nią czerwonymi oczyma.

- Sasuke…

- Kopę lat moi towarzysze.- powiedział z pogardą sharinganowiec, trzymając Yahiko.

- Puszczaj ją Sasuke!- krzyknął Uzumaki aktywując Kyuubi Mode.

- Nie dziwi cię czemu Hidan jest żywy?

- Hę?

- Kontroluje go, mimo że jest nieżywy.

- Ty draniu!- krzyknęła zielonooka wychylając się do przodu.

- Widzę że robicie postępy…- odpowiedział rzucając małą na ścianę, by zająć się towarzyszami.

- Yhm..- jęknęła dziewczynka opadając na ziemię.

- Yahiko!- krzykła Haruno biegnąć w jej stronę lecz drogę zaszedł jej Uchiha, zdenerwowała się i krzykła- Zsuń się!

Lecz kruczowłosy nie chciał przepuścić zielonookiej, ta ułożyła dwa pierwsze palce rąk w trójkąt, który za chwilę zaczął lśnić. Ten atak miał unieruchomić przeciwnika lecz Haruno nie trafiła. Blondyn w tym czasie podskoczył ku górze po czym z impetem opadł na kruczowłosego z kulką chakry na dłoni, odpychając różowowłosą na bok.

- Rasengan!- krzyknął Uzumaki napierając na wroga lecz Uchiha zablokował atak blondyna.

- Chidori!

Niebieskooki zrobił szybki unik, a następnie czekał na ruch kruczowłosego. Lecz zauważył że zbliża się on do niego powolnym krokiem, po chwili zatrzymujął się parę kroków przed nim.

- Naruto…- powiedział stanowczym głosem kruczowłosy.

 

Gomen Gomen!! Nie było mnie długo wiem ale nie moja wina, ponieważ mój głupi internet jest głupi i tyle:D Notka dzisiaj dłuższa jak zwykle tak myśle :P A chciałam złożyć Szyszce życzenia ! Najlepszego, sto lat życia! Pamiętaj nigdy nie zwątpij w NaruSaku!! A resztę życzeń przesłałam Ci wczoraj :P To tyle jeżeli chcecie się dowiedzieć co chce Sasuke to w następnej notce!!:P Pozdrawiam!