4. Iluzja

- Babunia Tsunade! Ero-sannin!- krzyknął zeskakując z drzewa.

- Naruto uważaj! –krzykła blondynka lecz już było za późno. Trzecia z postaci zamkła ich w okręgu którego nie było wyjścia. Gdy tylko ktoś dotknął ścianki jutsu został rażony prądem. Dwójka Sanninów trwali tak przez dłuższy czas. Nie byli oni w najlepszym stanie, a zwłaszcza Jirayjia który za wszelką cenę nie chciał aby brązowooka cierpiała. Lecz pomimo tego miała na sobie wiele ran ciętych, siniaków, tak samo jak i białowłosy.

- Co wy tu robicie sami?!- krzyknął blondyn podchodząc bliżej dwójki.

- Nie czas na wytłumaczenia, uciekaj Naruto!- powiedziała na jednym tchu sanninka ostatkami sił kumulując chakrę w dłoni by uleczyć białowłosego.

- Nie będę uciekał! –krzyknął i w tej samej chwili ukazała się przed nim trzecia postać. – Madara…

Główny dowódca organizacji Akatsuki, nic nie mówił. Spojrzał tylko prosto w oczy Uzumakiego i umieścił go w swoim genjutsu. Przebywali w ciemnym miejscu, nie było tam okien, żadnej żywej duszy, żadnych ścian.

- „Gdzie ja jestem?! To genjutsu?!”- pomyślał niebieskooki, rozglądając się po ogarniającej go pustce, lecz nagle odezwał się kruczowłosy:

- Myśleliście że się nie domyślimy?!

- Czego?!- warknął blondyn marszcząc czoło, przygotowując się do ataku.

- O waszym przekręcie z chakrą lisa!- odpowiedział i zaśmiał się na cały głos.

- „Nie…”.- pomyślał blondyn po czym krzyknął- Gdzie jest Sakura-chan!

- Na pewno siedzi w celi, pilnowana przez kogoś z nas. Nie jest jej źle.

- Oddawaj ją słyszysz?! – krzyknął ponownie lecz usłyszał szept Uchihy

- Zaraz Ci wszystko pokażę, cierpliwości.

Kruczowłosy pstryknął w palce, a przed oczami Uzumakiego pojawiła się Haruno. Była przywiązana do ściany za pomocą grubych, ciężkich łańcuchów, z wielu miejsc na jej ciele wyciekała szkarłatna krew. Miała także powyrywane włosy, siniaki na rękach, nogach oraz pod oczami. W oczach blondyna tworzyły się łzy.

- Jak mogłem do tego dopuścić.- zaczął obwiniać siebie niebieskooki, zaraz na obrazie spostrzegł że ktoś wszedł do celi różowowłosej, był to jego kiedyś najlepszy przyjaciel- Sasuke. Usłyszał kawałek ich rozmowy.

- Witaj Sakura.

Kunoichi nie odezwała się do kruczowłosego, patrzyła na niego z pogardą. Osoba którąś kiedyś kochała stała się jej tyranem. Po chwili odezwał się ponownie.

- Powiesz mi gdzie go znajdę czy się zabawimy co?- powiedział chwytając jej rękę.

- Zamknij się nic Ci nie powiem!- krzykła wyrywając dłoń z uścisku co spowodowało ból.

- Chcesz stracić życie dla tamtego debila?!

W tym momencie wizja zakończyła się. Niebieskooki upadł na kolana i łzy zaczęły spływać po jego policzkach, nagle pojawił się ponownie kruczowłosy.

- Zabije Cię dupku!- krzyknął blondyn który nie mógł opanować swoich emocji, po czym chwycił wroga za kołnierz płaszcza.- Powiedz mi gdzie ona jest ale to już!

- Za późno…  Zostanie naszą lalką- odpowiedział z kpiącym uśmieszkiem na ustach.

- Grrrrr… - warknął – Tajuu Kage Bushin no jutsu!

Wokoło niego pojawiło się tysiące jego własnych wiernych kopii, chciał jak najszybciej pokonać go by odnaleźć Haruno. Na prawej dłoni Naruto jak i klonów pojawiła się niebieska wirująca kulka. Po chwili wszystkie te okręgi zaczęły robić się wielkie, pod wpływem swej bliskości.

- Dalej!

Klony jak i oryginał podskoczyły do góry by móc opaść na rywala wraz z atakiem.

- Senpo-Cho- Odama rasen tarengan! 

 

Wokoło rozbłysło światło, a Uchiha odleciał na paręnaście metrów co dezaktywowało wielki okrąg w którym wszyscy przebywali.

- Jak ty to zrobiłeś?!- zapytała sama siebie blondynka.

Po chwili do Uzumakiego przybyło wsparcie w postaci wszystkich drużyn oraz senseiów. Nie mogło też zabraknął oczywiście Killera Bee.  Blondyn z potężną siła uderzył o drzewo, a później opadł na twarde podłoże. Gdy ocknął się nigdzie nie zauważył kruczowłosego.

- Kuso…- przeklnął i próbował wstać. Przekładał nieporadnie jedną nogę za drugą by podejść jakoś do swoich przyjaciół.

- Ludziska kto jeszcze został?- zapytał chwytając ramię na którym miał niewielką ale bolesną ranę.

- Madara, Sasori i Hidan.- odpowiedział Shikamaru wychodząc przed tłum.

- Zyskajcie dla mnie trochę czasu- powiedział dysząc- muszę odnaleźć Sakure-chan i zmierzyć się z Sasuke.

- Naruto oszalałeś?!- krzyknęła Hyuuga także wychodząc przed tłum.

- Nie martw się o mnie Hinata.- odpowiedział uśmiechając się w jej stronę.

- Weź mnie ze sobą!

- Nie mogę.- powiedział przygryzając palec i przystawiając go do podłoża.- Jutsu przywołania!

Obok Uzumakiego pojawiła się wielka pomarańczowa żaba, na która wskoczył blondyn. Skakał przez cały las śmierci w poszukiwaniu jakiś śladów zielonookiej albo organizacji Brzasku. W jego głowie przebiegały wszystkie obrazy z Haruno. Dobre i złe chwile, jej łzy jak i rumieńce które czasami się jej zdarzały. W końcu po dłuższym czasie znalazł się obok kryjówki Akatsuki. Jego żaba rozpłynęła się we mgle, natomiast niebieskooki zaczął się skradać, po chwili znalazł się w środku budynku. Był opustoszony, nie było w nim żywej duszy, był totalną ruiną. Nagle usłyszał krzyk dziewczyny.

- „Sakura-chan”- pomyślał w duchu i chwycił się za serce. Wybiegł ze środka i pobiegł za budynek. Schował się za jednym z filarów, po czym wychylił się by zobaczyć co się dzieje. Ujrzał tam Haruno jak i dawnego przyjaciela. Kruczowłosy trzymał ja na linie nad rzeką. W końcu blondyn nie wytrzymał:

- Zostaw ją!- krzyknął ujawniając swoją kryjówkę. Różowowłosa nie mogła nic powiedzieć ponieważ miała taśmę na buzi. Po jej policzkach dopiero teraz zaczęły sączyć się słone łzy.

- Kogo my tu mamy- powiedział drwiąco kruczowłosy, podchodząc do przyjaciela lecz nadal trzymając zielonooką skrępowaną nad wodą.

- Puszczaj ja!- krzyknął ponownie, nachylił się by  ją wziąć lecz czarnooki zrobił coś czego by się nigdy po nim nie spodziewał.

No i przed wami kolejna moja notka :D Dodaje ją dzisiaj bo jutro nie będę miała na to czasu. Wybaczcie od razu za fabułę ale nie umiem opisywać walk xD Muszę się tego nauczyć:D A i jeszcze jedno nie bójcie się nie zrobię Naruhina, bo NIE CIERPIĘ TEGO PARINGU :D To tyle:D